عوامل موثر در بروز اختلال چند شخصیتی

عوامل موثر در بروز اختلال چند شخصیتی

اختلال چند شخصیتی چیست؟ عوامل موثر در بروز اختلال چند شخصیتی چیست؟ اختلال شخصیت مرزی چیست و چگونه درمان می‌شود؟ تنظیمات بدنی و عقلانی یک فرد بر عملکرد او تأثیر زیادی دارد. اختلال چند شخصیتی یکی از مشکلات روانی پیچیده است که تحقیقات زیادی در زمینه عوامل مختلف موثر بر بروز آن صورت گرفته است. این مقاله به بررسی عوامل مثبت و منفی از جمله نگرش‌های روان‌شناختی، تجربیات کودکی، عوامل ژنتیکی و محیطی، تربیت و فرهنگ، استرس و اضطراب، روابط میان فردی و دیگر عوامل جامعه‌شناختی که ممکن است در بروز اختلال چند شخصیتی نقش اساسی داشته باشند، می‌پردازد. این مقاله تلاش می‌کند تا با جامعه علمی و حرفه‌ای روان‌شناسی به اشتراک گذاشته شود و راهکارهای موثر برای پیشگیری و مداخله در اختلال چند شخصیتی ارائه دهد.

عوامل موثر در بروز اختلال چند شخصیتی چیست؟

عوامل موثر در بروز اختلال چند شخصیتی چیست؟ اختلال هویت تجزیه ای (DID) که قبلاً به عنوان اختلال شخصیت چندگانه شناخته می شد، یک بیماری روانی پیچیده است که علت دقیق آن هنوز به طور کامل شناخته نشده است. با این حال، به طور کلی پذیرفته شده است که این بیماری ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و روانی است.

عوامل ژنتیکی ممکن است شامل استعداد ابتلا به DID باشد. برخی مطالعات نشان داده اند که این اختلال در خانواده ها شایع تر است. با این حال، مشخص نیست که آیا این به دلیل ژن ها یا عوامل محیطی مشترک مانند سوء استفاده یا ضربه است.

عوامل محیطی نقش مهمی در ایجاد اختلال چند شخصیتی دارند. تجربه آسیب زا در دوران کودکی، به ویژه سوء استفاده یا غفلت جسمی، جنسی یا عاطفی، قوی ترین عامل خطر شناخته شده برای این اختلال است. سایر تجربیات آسیب زا مانند بلایای طبیعی، جنگ یا تصادفات جدی نیز ممکن است در ایجاد اختلال چند شخصیتی نقش داشته باشند.

عوامل روانی نیز ممکن است در نحوه مقابله فرد با تجربیات آسیب زا نقش داشته باشند. افرادی که در سنین پایین دچار ضربه می شوند، ممکن است مکانیسم های مقابله ای سالمی برای مقابله با تجربیات خود نداشته باشند. در نتیجه، آنها ممکن است به اختلال چند شخصیتی به عنوان راهی برای کنار آمدن با درد و خاطرات آسیب زا متوسل شوند.

مهم است که توجه داشته باشیم که اختلال چند شخصیتی یا DID یک بیماری ناشی از انتخاب نیست. این یک بیماری روانی ناشی از تعامل پیچیده عوامل ژنتیکی، محیطی و روانی است.

همچنین بخوانید:

روانشناسی اختلال استرس پس از سانحه( PTSD )

چگونه وابستگی کودک به گوشی را کم کنیم؟

درمان اختلال چند شخصیتی

هیچ درمان قطعی برای آن وجود ندارد، اما ترکیبی از درمان ها می تواند به مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی افراد کمک کند.

رایج ترین روش های درمانی برای DID عبارتند از:

روان درمانی، این بخش اصلی درمان DID است. انواع مختلفی از روان درمانی می تواند برای DID مفید باشد، از جمله:

درمان شناختی رفتاری CBT به افراد کمک می کند تا افکار و رفتارهای منفی را که بر سلامت روان آنها تأثیر می گذارد، شناسایی و تغییر دهند.

این نوع درمان به افراد کمک می کند تا با خاطرات و احساسات آسیب زا کنار بیایند.

این نوع درمان بر درک نحوه تجربیات گذشته بر افکار، احساسات و رفتارهای فعلی فرد تمرکز دارد.

داروها نمی توانند DID را درمان کنند، اما می توانند به کنترل برخی از علائم مانند اضطراب، افسردگی و علائم روان پریشی کمک کنند.

داشتن یک شبکه حمایتی قوی از دوستان، خانواده و درمانگران می تواند برای افراد مبتلا به DID بسیار مهم باشد. این شبکه حمایتی می تواند درک، تشویق و کمک عملی را فراهم کند.

در برخی موارد، ممکن است بستری شدن در بیمارستان برای افرادی که در معرض خطر آسیب به خود یا دیگران هستند، ضروری باشد.

مدت زمان درمان DID بسته به فرد و شدت علائمش متفاوت است. برخی از افراد ممکن است پس از چند ماه درمان بهبود قابل توجهی پیدا کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به درمان طولانی مدت یا مادام العمر نیاز داشته باشند.

یافتن درمانگر مناسب

یافتن بهترین مرکز مشاوره تلفنی که در درمان DID تجربه داشته باشد، مهم است. شما می توانید با پرسیدن از پزشک یا متخصص سلامت روان خود، یا جستجوی آنلاین، یک درمانگر پیدا کنید.

رابطه اختلال چند شخصیتی و اسکیزوفرنی

اختلال چند شخصیتی (DID) و اسکیزوفرنی هر دو اختلالات روانی جدی هستند، اما با علائم و علل بسیار متفاوتی مشخص می شوند.

اختلال چند شخصیتی (DID)، که به عنوان اختلال تجزیه هویت نیز شناخته می شود، با وجود دو یا چند هویت مجزا مشخص می شود که هر کدام افکار، احساسات و رفتارهای خاص خود را دارند. این افراد ممکن است در به یاد آوردن خاطرات یا رویدادهای مهم زندگی خود دچار مشکل شوند و ممکن است در روابط خود با دیگران احساس جدایی یا بیگانگی کنند.

اسکیزوفرنی یک اختلال روانپریشی است که با علائمی مانند توهم، هذیان، گفتار و رفتار آشفته و تفکر غیرمنطقی مشخص می شود. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است در تمایز بین واقعیت و خیال مشکل داشته باشند و ممکن است از نظر عاطفی گوشه گیر و بی انگیزه به نظر برسند.

در حالی که DID و اسکیزوفرنی شرایط جداگانه ای هستند، گاهی اوقات می توانند با یکدیگر اشتباه گرفته شوند. به عنوان مثال، توهمات و هذیان های تجربه شده توسط افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است به عنوان هویت های جداگانه در افراد مبتلا به DID تفسیر شود. با این حال، تشخیص این دو اختلال بر اساس علائم و سابقه بالینی فرد مهم است.

تفاوت های کلیدی بین DID و اسکیزوفرنی عبارتند از:

هویت: در DID، افراد دارای دو یا چند هویت مجزا هستند، در حالی که در اسکیزوفرنی، هویت فرد دست نخورده باقی می ماند.

توهم و هذیان: در DID، توهم و هذیان نادر است، در حالی که در اسکیزوفرنی رایج است.

گفتار و رفتار آشفته: در DID، گفتار و رفتار آشفته نادر است، در حالی که در اسکیزوفرنی رایج است.

تفکر غیرمنطقی: در DID، تفکر غیرمنطقی نادر است، در حالی که در اسکیزوفرنی رایج است.

عملکرد اجتماعی: در DID، افراد ممکن است در روابط خود با دیگران مشکل داشته باشند، اما معمولاً می توانند به طور مستقل کار کنند، در حالی که افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است در حفظ شغل یا رفتن به مدرسه و حفظ روابط نزدیک مشکل داشته باشند.

اگر شما یا کسی که می شناسید علائمی را تجربه می کنید که ممکن است نشان دهنده DID یا اسکیزوفرنی باشد، مهم است که به دنبال کمک حرفه ای باشید. دکتر سلامیان می تواند به درستی تشخیص دهد و یک برنامه درمانی مناسب برایتان ارائه دهد.

جهت مشاوره‌ و راهنمایی بیشتر با شماره های زیر۰۲۱۲۶۶۴۵۱۷۳-۰۲۱۲۶۶۴۵۱۶۱و یا شماره

۰۹۰۳۴۲۳۰۷۸۹ تماس بگیرید. مجموعه روان پناه  همراه با دکتر سمانه سلامیان روانشناسی بالینی و دکتر سامان سلامیان روانشناس نوجوان در خدمت شما عزیزان است.